Cuda się zdarzją:)

Pełna złych emocji pojechałam dziś rano 

do powiatowego miasteczka,

by definitywnie pozbyć się mojego wysłużonego opla,

którego dwa miesiące temu zastąpiłam cytrynką:)

Wczoraj spisaliśmy umowę z kolegą, który go przygarnął.

Pojechałam z góry nastawiona na NIE,

bo oto mam trzy godziny wolne (zaczynam pracę o 11.15)

i spędzę je w poczekalni Wydziału Komunikacji.

A tu...

miła niespodzianka.

PUSTO:))))

W poniedziałki rano kłębią się tu tłumy 

po sobotnich i niedzielnych giełdach.

Dziś było pusto.

Pobrałam numerek, który za minutę wywołano.

Cztery minuty od wejścia do budynku wychodziłam z niego.

Zdążyłam jeszcze podjechać do ubezpieczalni

i zgłosić sprzedaż auta.

Cuda się zdarzają:)

Zostawiam Wam kawę:)

Niech wszystko dziś będzie takie proste:)