Jędruś detektywem.

Jakiś czas temu w rączki Jędrka wpadła lupa.

Bawi się nią oglądając różne rzeczy.

Od wczoraj ma również do kompletu lornetkę (z McDonaldsa ;-)

Pomoc, która powstała w jeden wieczór ma za zadanie:

- skoncentrować uwagę dziecka,

- wyćwiczyć odchodzenie od zdjęcia (realnego) przemiotu do jego ilustracji (ważnego etapu w rozwoju spostrzegania),

- bogacenie slownika czynnego.

Przygotowałam ilustracje dzieci i lupy.

- Rysunki dzieci z różnymi przedmiotami można pobrać stąd.

- Lupy są moim dziełem - z naklejonymi obrazkami znalezionymi w sieci. Jeśli ktoś bardzo chce może je znaleźć na moim Chomiku. 

Lupa jest zalaminowana, a z drugiej strony ma przyklejony patyczek  (mój jest od mieszania kawy, może być od lodów). Zadaniem patyczka jest usztywnienie rączki lupy.
- Dobrze jest mieć przygotowane klika prawdziwych przedmiotów - bańki, dwie książki, piłkę, kredki, autko, papierową trąbkę itp.

Przebieg zabawy:
1. Bawimy się prawdziwą lupą (nasza ma światełko - więc jest dodatkowo atrakcyjna). Tłumaczę dziecku, że służy do powiekszania, bo wtedy łatwiej zobaczyć szukając. My też będziemy dziś szukać.

2. Rozkładam przed dzieckiem trzy obrazki.

Rozmawiamy sobie z Jędrkiem o tym, co przedstawiają obrazki.

Można zrobić tak:
3. Pierwszą lupę kładę pod pierwszym obrazkiem. Szukam razem z dzieckiem, czy coś tu jest podobne, wyglada podobnie, albo można tak samo używać. Niestety - pierwszy obrazek nie ma nic wspólnego z naszą pierwszą lupą.

4. Wspólnie dochodzimy do wniosku, że na obrazku są bańki mydlane i na lupie są bańki mydlane.
Kładę lupę pod obrazkiem. Rozmawiamy o bańkach mydlanych. Pokazuję dziecku butelkę z płynem do baniek. Puszczamy po dwie bańki i wracamy do szukania.

5. Dokładam kolejny obrazek, wręczam kolejną lupę.
6. Czekam, czy dziecko poradzi sobie samo z porównaniem ilustracji na lupie i na kartoniku. Jeśli sobie nie radzi - kolejny raz robimy wspólnie.

My robilismy tak:

1. Jędruś obejrzał tył lupy.

Zastanowił się, do którego obrazka pasuje trzymana w rączce lupa.

Pokazał mi paluszkiem, na którym obrazku chce położyć lupę.

Potem poszło już z górki. Jędruś zrozumiał na czym polega ta zabawa i szukał,

 które dziecko ma przedmiot taki jak on ma na lupie.

Początkowo był bardzo rozbawiony ;-)

Niektóre przedmioty wyowływały żywe poruszenie - na fotce Jędrek udaje, że siada na zjeżdżalni, którą (jak pewnie każdy mały smyk) bardzo lubi.

ale z każdą dokładaną ilustracją skupienie rosło.

Udało się wykonać zadanie ;-)

Przy każdy obrazku rozmawialismy o tym, co robia dzieci, co trzymają, co można robić z przedmiotami/zabawkami/przyborami plastycznymi itp.

Po skończonej zabawie lupa, lupy i ilustracje powędrowały do koszulki na suwak.

(format B5).

Niebawem wkroczą znowu do akcji.

PS. Niedługo nadejdzie czas, że będę mogła pokazać jedną z moich szafę z pomocami.

Gdyby ktoś oczywiście był zainteresowany ;-)

Celem ćwiczenia było przejście od realnego widoku do ilustracji. Dodatkowo lupy - poprzez trzymanie w rączce - motywują maluszka do pracy (zaspokajają potrzebę ruchu i manipulacji konkretem).
Ważnym zadaniem tu jest łączenie podobnych cech - moja pomoc to nie szukanie "taki sam". Widać to na rysunku dzieci na karuzeli i lupą z pustą karuzelą, lub dzieci lepiące bałwana i gotowy bałwanek. Dziecko musi dokonać analizy i porównać, by odkryć, że te dwa obrazki do siebie pasują.

Kolejnym etapem spostrzegania jest odejście od rysunku do szkicu.
Jesli znajdzie się ktoś, kto umie i chciałby narysować nasze przedmioty - wykonam kolejne lupy ;-)

PS. I jeszcze o etapach spostrzegania:

1. spostrzegamy przedmiot - czyli 3D,
2. spostrzegamy obrazek przedmiotu (2D) - realny, najlepiej zdjecie tego przedmiotu,
3. spostrzegamy kolorowy rysunek przedmiotu,
4. spostrzegamy rysunek/szkic czarno/biały przedmiotu,
5. etykietujemy obrazki czyli łączymy wyraz z ilustracją.