Jarmark Dominikański 2017

Odpoczęliśmy już po niedzielnej wyprawie do Gdańska.

To był fajny pomysł, by pojechać tam klimatyzowanym,

 piętrowym pociągiem Słoneczny 

relacji Warszawa-Ustka.

Czas przejazdu na trasie prabuty-Gdańsk - 50 minut.

Czas oczekiwania na bramki autostrady Bursztynowa 

(by wyjechać z Gdańka tego dnia: 15 km w korku)

Zrobilismy 10 km cudnymi, zatłoczonymi 

uliczkami Jarmarku, chłonąc jego klimat. 

Podziwialiśmy głównie rękodzieło. 

Najwięcej czasu przeznaczyliśmy na część z historią...

Drzewo Przyjaźni

Mega frytka ;-)

i kilka fotek zatłoczonych uliczek części ze starociami <3 p="">

                                       Komuś tu coś się psuło. Naprawione "trytytkami".

W krainie starych książek....

Miałam kiedyś taki dworzeć, i taką kolejkę...

Ba - kupiliśmy kiedyś też Oli - leży gdzieś na szafie.

i dalej wśród książek...

Moja mama miała torebkę wyklejoną koralikami jak ta.

Chyba inny wzór, kwiecisty,

 ale bardzo mnie wzruszyła ta - zobaczona w niedzielę.

A to cudeńko grało......

Można było zobaczyć też psy o ton jaśniejsze od siebie.

i najładniejszą maszynę do waty cukrowej ;-)

Tam w oddali zwiała mi znajoma :-) 

Minęłyśmy się, ale złapałam jej różowy plecak aparatem ;-)

Chłodziliśmy zmęczone kopytka.

Przecudna kolejka do Baru Turystycznego...

Orzeł w tle, ale Jędrek nie przepada za takimi dużymi postaciami.

                                                Pyszne lody mrożone ciekłym azotem..

                                                     i kolejny odpoczynek nad Motławą.

                                                              Urokliwe kamieniczki...

rusztowania na remontowanym kościele...

                                        I Neptun oblegany tak, że trudno o miejsce na fotkę.

Zatrzymaliśmy się też, by poszukać bursztynów:

                                                   i schłodzić w kurtynie wodnej ;-)

To był naprawdę udany dzień ;-)

Kto nie był na Jarmarku - niech zajrzy.

Ta magia jeszcze trwa ;-)